Afgelopen week viel ons oog op het volgende
artikel in de plaatselijke weekkrant van Delft. In dit artikel wordt een geval van leeftijdsdiscriminatie aangekaart waarbij de 43 jaar oude Hans wilde solliciteren op een vacature bij een tuincentrum. Er werd echter expliciet gevraagd naar mensen tussen de 18 en 30 jaar oud. Hans vroeg zich af of een leeftijdsgrens instellen zomaar mocht en schakelde hierop het
Bureau Discriminatiezaken in. Zij zochten contact met het tuincentrum om door te vragen naar de reden achter deze leeftijdsgrens. En kregen hierop de reactie dat de manager gewoon het liefste met mensen van zijn eigen leeftijd wil werken. Het bureau liet hierop weten dat hij op deze manier in strijd met de Wet Gelijke Behandeling op grond van leeftijd handelde. De vacature werd daarna opnieuw opengesteld zonder leeftijdgrens. Hans kon alsnog solliciteren. Aldus het artikel.
Denk jij dat Hans nu gelijk is behandeld en door deze aanpassing
evenveel kans maakt als andere kandidaten om aangenomen te worden? Een
organisatie kan zich heel goed aan de regels houden in een
vacaturetekst, maar in de praktijk blijkt dat vaak een wassen neus. Het
is nooit precies te achterhalen waarom iemand wordt afgewezen voor een
vacature. De manager weet nog steeds dat hij het liefst iemand van zijn
eigen leeftijd wil, maar zegt het alleen niet hardop... Wat vind jij
hiervan? En is het mogelijk om dit op te lossen?
--
door:
Paul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten